ساماندهی سکونتگاه غیررسمی کلانشهرها ضرورت توسعه پایدار

حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی بعد از انقلاب در ایران به شدت در بیشتر شهرهای کشور شروع به شکل گیری نمود عدم وجود عدالت در تقسیم منابع و ثروت در برنامه ریزی با دید آمایشی از مهمترین دلایل اولیه ایجاد حاشیه نشینی در ایران است این بافت های نامناسب در حاشیه شهر عموما دارای کیفیت و کمیتی نامناسب برای زندگی هستند امروز شناسایی عوامل موثر بر ساماندهی و توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی و ارایه راه کارهایی جهت ارتقا آن به یکی ازچالش ها و مسائل اساسی در زمینه برنامه رزی برای حل پدیده اسکان غیررسمی در ایران می باشد که پاسخگویی به آن می تواند راهگشای حل مسائل و مشکلات اسکان غیررسمی در محلات و بافت های حاشیه ای شهرها باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد اعتیاد، طلاق، بیکاری، حاشیه نشینی و آسیب های اجتماعی را به عنوان پنج آسیب نیازمند توجه بیشتر و در اولویت برنامه های ساماندهی سکونتگاه های غیررسمی برای مدیران شهری باید باشد. و می توان گفت از مهمترین مسائل و مشکلات کشورهای در حال توسعه، از جمله ایران وضعیت نابسامان کالبدی، اقتصادی - اجتماعی و فرهنگی سکونتگاه های شهری می باشد. در این رابطه برخی از شهرهای کشور ما به ویژه کلان شهرها با توجه به عقب ماندگی ساختاری و فقدان برنامه ریزی و عدم رویکرد صحیح در توسعه شهری با مشکلات فوق سر در به گریبان هستند. که عوامل متعددی در ایجاد این پدیده دخالت دارد. در نتیجه می توان گفت یکی از زمینه های ناپایداری توسعه شهری به ویژه در کشورهای در حال توسعه گونه ای از سکونت با مشکلات حاد موسوم به اسکان غیر رسمی می باشد. از آن جا که اسکان غیر رسمی در حال توسعه است، چاره جویی این مسئله به سیاست گذاری و اقداماتی نه فقط در سطح محلی آن بلکه در سطح ملی نیاز دارد.

Keywords:

اسکان غیررسمی , آسیب های اجتماعی , سکونتگاه های غیررسمی , توسعه پایدار