اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای در دوران کرونا

پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای در دوران کرونا انجام شده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر قوچان در سال ۱۴۰۰ بود؛ سپس از این جامعه با روش نمونه گیری در دسترس به تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵نفر و کنترل ۱۵نفر قرار داده شدند؛ پرسشنامه به کار برده شده برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه کیفیت زندگی ۳۶ سوالی بود. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰-۶۰دقیقه ای درمان شناختی رفتاری را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. یافته ها نشان داد نمرات کیفیت زندگی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش افزایش پیدا کرده است. بنابراین درمان شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای در دوران کرونا تاثیر دارد.

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , کیفیت زندگی , زنان , دوران کرونا.