پیش بینی پریشانی روانشناختی بر اساس ناگویی هیجانی و بدکارکردی جنسی در زنان متاهل شهر شهرکرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی قدرت پیش بینی پریشانی روانشناختی بر اساس ناگویی هیجانی و بدکارکردی جنسی انجام گرفته است. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمامی زنان متاهل ساکن در شهرکرد بودند که در سال ۱۴۰۰ در این شهر سکونت داشتند. نمونه مورد مطالعه تعداد ۱۲۴ زن متاهل ساکن در شهر شهرکرد می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لاویبوند و لاویبوند )۱۹۹۵، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو )بگبی و همکاران، )۱۹۹۴ و شاخص عملکرد جنسی زنان )روزن و همکارانش، )۲۰۰۰ بود. به منظور بررسی سوال های پژوهش از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شد و یافته ها نشان داد که ابعاد بدکارکردی جنسی شامل تحریک، رطوبت و رضایت پیش بینی کننده های منفی و معنی دار و ابعاد ناگویی هیجانی شامل مشکل در توصیف احساسات و تفکر عینی پیش بینی کننده های مثبت و معنی داری برای پریشانی روانشناختی اند. در مجموع زنان متاهل می توانند از طریق بیان احساسات و تمرکز بر بهبود کیفیت رابطه جنسی, از زندگی سالم روانی و به دور از پریشانی برخوردار باشند.

Keywords:

پریشانی روانشناختی , بدکارکردی جنسی , ناگویی هیجانی , زنان.