حملات سایبری بازیگران غیر دولتی و مسئولیت بین المللی دولت ها

معمولا دولت ها برای اجتناب از عواقب مسئولیت بین المللی، حملات سایبری را نه به صورت مستقیم بلکه ازطریق افراد و گروه های حصوصی و غیردولتی انجام می دهند. با این حال در طرح مواد کمیسیون حقوق بین المللراجع به مسئولیت بین المللی دولت ها نسبت به اعمال متخلفانه بین المللی (۲۰۰۱) مواردی پیش بینی شده استکه بر اساس آن دولت ها ناقض تعهدات بین المللی شناخته شده و طی آن اعمال مرتکبان حملات سایبری حتیاگر توسط افراد و گروه های خصوصی و غیردولتی انجام شود قابلیت انتساب به دولت ها را دارد. لذا این پرسشمطرح است که دولت ها چگونه و در چه زمانی به موجب قواعد مسئولیت بین المللی برای حملات سایبریدارای مسئولیت بین المللی می شوند. فرض براین هست که در صورت انتساب عمل افراد و گروه های خصوصیبه دولتی خاص. دولت مزبور دارای مسئولیت بین المللی است. لذا هدف از این تحقیق بررسی مسئولیت بین -المللی دولت ها در قبال حملات سایبری با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ایو تحلیل طرح مواد کمیسیون حقوق بین الملل راجع به مسئولیت بین المللی دولت ها و دستورالعمل تالین می باشد.نتایج تحقیق نشان می دهد که چهار حالت «هدایت و کنترل حملات سایبری افراد و گروه های خصوصی توسطدولت»، «تایید و پذیرش حملات سایبری افراد و گروه های خحصوصی توسط دولت»، «رفتار بازیگران غیر دولتیاعمال گر اقتدارات دولتی» و نهایتا در صورت «عدم تلاش معقول برای پیشگیری رفتار و اعمال بازیگران غیردولتی» موجب تحقق مسئولیت بین المللی دولت ها می گردد. البته در انتساب اعمال تروریستی سایبری به دولت هاچالش ها و مشکلاتی نیز وجود دارد که در این تحقیق به آن ها نیز اشاره شده است.

Keywords:

حملات سایبری , مسوولیت بین المللی , نقض تعهد بین المللی , قابلیت انتساب , کنترل موثر