بررسی اثر بخشی زوج درمانی به روش دایمند بر طرحواره های عشق و خود متمایز سازی زوجین در معرض طلاق
Publish place: The 8th National Conference on Modern Studies and Research in the field of Educational Sciences, Psychology and Counseling of Iran
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 231
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PCCONF08_251
تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1401
Abstract:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی زوج درمانی به روش دایمند بر طرحواره های عشق و خود متمایز سازی زوجین در معرض طلاق بود. این پژوهش با توجه به هدف آن از نوع پژوهشهای کاربردی از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین در معرض طلاق بود که در سال ۱۴۰۰ به کلینیک های روانشناختی سطح شهر اصفهان مراجعه کرده اند.در این پژوهش با روش نمونه گیری در دسترس ۳۰نفر از کلینیک رواندرمانی آفتاب در شهر اصفهان انتخاب و در ۲ گروه ۱۵ نفری ۱) گروه آزمایش و ۱ گروه کنترل) به صورت تصادفی قرار گرفتند. آزمودنی های هر دو گروه به پرسشنامه خود متمایز سازی دراک و مورداک (۲۰۱۵) و مقیاس طرحواره عشق (LS) (۱۹۹۵) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس (مانکوا) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد زوج درمانی به روش دایمند بر طرحواره های عشق و خود متمایز سازی زوجین در معرض طلاق بود.
Keywords:
Authors
نیلوفر ابراهیمی
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، موسسه آموزش عالی هشت بهشت اصفهان ، اصفهان ، ایران
محمدجعفر اسودی
دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد ، خراسان شمالی ، ایران