توسعه اقتصادی شهرها با رویکرد جذب جهانگرد

گردشگری هنوز هم در بین عامه مردم به عنوان یک صنعت لوکس و محدود به اقشار مرفه شناخته می شود. البته نمی توان کتمان کرد که این برداشت به ظاهر منفی، حداقل در برخی جوامع با واقعیت منطبق است. مدیریت کلان ضعیف در بخش گردشگری می تواند آثار منفی گاه جبران ناپذیری در شهرها، پارک های ملی و بناهای تاریخی بر جای بگذارد و همچنین زیرساخت های محلی، اقشار بومی و منابع در اختیار آنها را در معرض تهدید جدی قرار دهد. ایران از جاذبه های دیدنی و طبیعی بسیاری برخوردار است که این موضوع می تواند باعث جذب گردشگران خارجی به کشور شود، ولی متاسفانه، تاکنون، توجه ویژه ای به صنعت گردشگری نشده است. اگر مسوولان دولتی، نگاه ویژه ای به صنعت گردشگری داشته باشند این صنعت، قادر خواهد بود بسترهای لازم را برای توسعه کشور فراهم کند. با توجه به شرایط کنونی اقتصادی کشور، توجه به صنعت گردشگری، توسط دولت و حاکمیت به عنوان یکی از پیشرانه های اصلی اقتصاد کشور، می تواند ضمن خروج کشور از بحران اقتصادی، معضل بیکاری و معیشت خانوار ایرانی را حل کند و محرک سایر بخش های اقتصادی مانند صنعت، کشاورزی و خدمات کشور شود. در این راستا نقش مدیریت شهری به ویژه شهرداری ها اهمیت دوچندانی دارد. با توجه به نقش نظارتی و اجرایی شهرداری ها در قانون شهرداری این سازمان می تواند نقش موثری در برنامه ریزی گردشگری برای دستیابی به درآمد پایدار داشته باشد. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر توسعه اقتصادی شهرها با رویکرد جذب جهانگرد می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که شهرداری ها نقش مهمی در معرفی شهرها به عنوان یک جاذبه گردشگری و در نتیجه کسب درآمد پایدار دارند. اهمیت این موضوع، زمانی دو چندان می شود که به توزیع این اشتغال و درآمد در مناطق مختلف کشور به ویژه در مناطق کمتر برخوردار و توسعه یافته کشور، توجه داشته باشیم و به عبارتی دیگر، توزیع مناسب اشتغال و ثروت در تمامی مناطق کشور، صورت بگیرد.

Keywords:

توسعه اقتصادی , کلانشهرها , جذب جهانگرد