راه های تشویق فرزندان در راستای پیشرفت تحصیلی آن ها

روش های زیادی وجود دارند که والدین به کمک آن می توانند باعث موفقیت بیشتر فرزندان خود در مدرسه و در راستای تحصیل آن ها شوند. حضور یک فرزند با هوش و درس خوان در خانواده که از همان سال های اول تحصیل قابل تشخیص است، وظیفه والدین و به خصوص مادر را صد چندان می کند. متاسفانه مادران وظیفه خود را در این می بینند که بالای سر فرزندشان بایستند، تا او مشق هایش را بنویسد، از او درس بپرسند، دیکته بگویند و یا حتی بعضی از کارهای درسی فرزندشان را انجام دهند. هدف و تمرکز همه این فعالیت ها- فرزند- است، اما این کارها تا چه زمانی می تواند موثر باشد؟ چند درصد از والدین از چنین روش هایی به نتایج موثر و ماندگاری می رسند؟ مادرانی که علاقه مند به پیشرفت مستمر و واقعی فرزندشان هستند، باید جهت قسمتی از فعالیت ها را به طرف خود برگردانند. مادران باید پا به پای فرزندان، پیش روند، اما نه در امور درسی، بلکه در رشد فکری و فرهنگی. هدف این مقاله بررسی عوامل موثر بروضعیت تحصیلی دانش آموزان و راه های تشویق فرزندان در راستای پیشرفت تحصیلی آن ها است. برای دست یابی به این هدف، متغیرهای گوناگون مرتبط با عملکرد تحصیلی اعم از متغیرهای فردی وشخصیتی دانش آموزان، متغیرهای مربوط به عوامل آموزشی از قبیل نگرش به رفتار معلم، مدیر، مشاور، امکانات آموزشی آموزشگاه و متغیرهای خانوادگی، از قبیل نوع روابط باسرپرست، تعداد خانوار و... را شناسایی و از طریق تدوین فرضیه، ارتباط این متغیرها را با وضعیت تحصیلی دانش آموزان شد.

Keywords:

پیشرفت تحصیلی , تشویق و تنبیه دانش آموز , افت تحصیلی , والدین , تحصیل , دانش آموز