ارائه مدل بین دانش سازمانی و بالندگی سازمانی با توانمندسازی شغلی در بین کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان

مقدمه و هدف: توانمندسازی شغلی عامل مهمی در عملکرد مطلوب نیروی انسانی در هر سازمانی به شمار می رود. هدف این تحقیق بررسی رابطه بین دانش سازمانی و بالندگی سازمانی با توانمندسازی شغلی در بین کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان بود. روش شناسی : روش این تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. نمونه آماری این تحقیق را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان تشکیل دادند که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ مشغول به خدمت بودند که تعداد آنها ۳۵۹ نفر بود. در این تحقیق طبق جدول مورگان نمونه آماری ۱۳۲ نفر انتخاب شدند. از آنجایی که هدف اصلی تحقیق، رابطه بین دانش سازمانی و بالندگی سازمانی با توانمندسازی شلی بود؛ لذا روش تحقیق از نوع همبستگی از نوع توصیفی همبستگی و مدلسازی بود. متغیرهای این تحقیق شامل دانش سازمانی، بالندگی سازمانی و توانمندسازی شغلی می باشند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه بود که عبارتند از: پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه توانمندسازی اسریترز (۱۹۹۵) پرسشنامه بالندگی سازمانی اسپایدز (۲۰۰۷) و پرسشنامه مدیریت دانش فونگ و چوی (۲۰۰۹) استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که وضعیت توانمندسازی، بالندگی سازمانی و دانش سازمانی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان در حد قابل قبول بود. همچنین بین بالندگی سازمانی و دانش سازانی با توانمندسازی شغلی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی یافته ها از وجود ارتباط بین توانمندسازی شغلی با بالندگی سازمانی و دانش سازمانی کارکنانا ادارات ورزش و جوانان استان اصفهان حمایت کرد.

Keywords:

توانمندسازی شغلی , بالندگی سازمانی , دانش سازمانی