بررسی سازوکارهای توافقی شدن در مرحله پیش دادرسی در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲

عدالت کیفری همواره باروکردی یک سویه درصدد پاسخ دهی به بزهکاری بوده است. بر پایه رویه این دست اندرکاران عدالت کیفری مطابق مقررات کیفری به تعقیب و مجازات بزهکارا ن مبادرت میورزند ؛ بی آن که به نقش آفرینان دعوای کیفری امکان مداخله در فرایند تصمیم روی گیری را دهند. رویکرد مذکور امروزه به دلایل متعدد حقوقی، جرم شناسسانه، مدیریتی و غیره با تغییرهای بنیادین مواجه شده است. توافقی شدن آیین دادرسی کیفری از اصلی ترین این تغییرها اس ت که بر اساس آن اراده یکی از طرفین دعوای کیفری (یعنی بزهکاران) به رسمیت شناخته شده و آنا ن میتوانند در صورت احراز شرایطی در فرایند تعیین سرنوشت دعوای کیفری مداخله نمایند. تعلیق تعقیب دعوای کیفری، بایگانی کردن پرونده، میانجیگری، و... از جمله شیو ههای این راهبرد در مرحله پیش دادرسی است که به موجب آن دادستان پس از احراز شرایط ویژه ای میتواند پیگرد دعوای کیفری را برای مدت زمانی معلق نماید. این شیوه در نظام کیفری ایران دارای سابقه است. اما تحت تاثیر تحولات تقنینی متعدد در زمینه مقررات ناظر به آیین دادرسی کیفری روی کردهای مختلفی نسبت به آن اتخا ذشده است. در پا یان چنانچه جرم از جمله جرایم قابل گذشت باشد و میانجیگری نیز منتهی به گذشت بزه دیده گردد، پرونده منتهی به موقوفی تعقیب شده و با یگان ی خواهد شد.

Keywords:

عدالت کیفری , عدالت ترمیمی , توافق کیفری , میانجیگری , پیش دادرسی , شیوه های جایگزین حل و فصل اختلافات , بزه دیده , بزهکار