بررسی اثربخشی مثبت اندیشی سلیگمن بر جرات ورزی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرآبدانان

هدف پژوهش حاضر بررسی آموزش مثبت اندیشی سلیگمن بر جرات ورزی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرآبدانان می باشد. روش این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر آبدانان را تشکیل میدهند. به صورت در دسترس ۳۰ نفر از دانش آموزان متقاضی شرکت در گارگاه ها انتخاب شدند و بر اساس سن و معدل تحصیلی در دو گروه آزمایش و کنترل همتاسازی شدند، سپس گروه آزمایش ۶ جلسه تحت آموزش قرار گرفت و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جراتورزیگمبریل وریچی (۱۹۷۵) و همچنین جلسات درمانی مثبت اندیشی سلیگمن استفاده شد. همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده ها ازآزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش مثبت اندیشی سلیگمن بر جرات ورزی دانش آموزان دخترمقطع متوسطه دوم شهرآبدانان تاثیر دارد. به طور کلی نتایج بدست آمده نشان داد که آموزش مثبت اندیشی سلیگمن بر جرات ورزیدانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرآبدانان تاثیر مثبتی دارد.

Keywords:

مثبت اندیشی , جرات ورزی , تحلیل کوواریانس