برسی کاربرد ابزارهای آموزش تلفیقی بر بهبود یادگیری دانش آموزان پایه ی یازدهم علوم انسانی در درس زبان انگلیسی ۲(مطالعه موردی)

هدف از پژوهش فوق ارتقای مهارت یادگیری دانش آموزان پایه یازدهم علوم انسانی دو دبیرستان دوره ی متوسطه دوم واقع در شهرستان جرقویه از استان اصفهان بود. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش از میان دو پایه ی تحصیلی یازدهم نمونه ای به حجم ۲۰ (N=۲۰) نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور بکارگیری روش تدریس تلفیقی (آموزش حضوری – مجازی) در این مدارس پرسش نامه ای با ۵ گویه طراحی شد و در اختیار دانش آموزان قرار گرفت. داده های آماری مطالعه ی فوق از طریق آزمون t همبسته (تی جفتی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین بکارگیری روش تدریس تلفیقی و نمرات کسب شده ی دانش آموزان پیش از بکارگیری این روش و بعد از آن رابطه ی معنا داری وجود دارد P<۰.۰۰۱) و df = ۱۹ و .(t = -۵.۱۵۱ با این وجود، می توان نتیجه گرفت که روش تدریس تلفیقی می تواند به عنوان یک روش تدریس مناسب در حوزه ی آموزش پرورش مورد استفاده قرار گیرد و بهتر است در پژوهش های مختلف به آن توجه شود. از طرفی مشاهده شد که این روش به تنهایی نمی تواند بهبود دهنده ی شرایط تحصیلی دانش آموزان باشد و نیاز است تا معلمان به عواملی نظیر توسعه ی حرفه ای، آشنایی با ابزارهای تکنولوژیک، تولید محتوی و ایجاد یک فضای آموزشی حضوری- مجازی مناسب و به دور از استرس برای دانش آموزان جهت پیشبرد بهتر آموزش خود اهتمام ورزند.

Keywords:

تدریس تلفیقی (آموزش حضوری - مجازی) , آموزش و پرورش , توسعه ی حرفه ای , ابزار های تکنولوژیک , تولید محتوی