شاخص های طراحی فضاهای آموزشی مبتنی بر نشاط تحصیلی و تربیت هنری

این پژوهش با هدف شاخص های طراحی فضاهای آموزشی مبتنی بر نشاط تحصیلی و تربیت هنری انجام شد این پژوهش از لحاظ هدف، تحقیقی کاربردی، از نظر روش توصیفی – پیمایشی و از نظر ماهیت داده ها، آمیخته(کیفی– کمی) اکتشافی است. برایگردآوری داده ها در روش کیفی از طریق مصاحبه با ۱۵ نفر از نخبگان و در روش کمی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری داده ها از نمونه ۱۲۷ نفری که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند انجام پذیرفت. یافته ها حاکی از آن بود که سه شاخص (فیزیکی ۱۲ عامل، مبلمان و تزئینات ۵ عامل و فضای سبز و ارتباط با آن با ۲ عامل) تعیینکننده نشاط تحصیلی در بین دانش آموزان بودند. همچنین سه شاخص (محیطی ۸ عامل، امکانات و ابزارهای هنری ۲ عامل وفضای سبز و ارتباط با آن با ۲ عامل) تعیین کننده تربیت هنری در بین دانش آموزان بودند. و در نهایت شاخص محیطی با بار عاملی ۰/۸۵ و آماره T=۱۱/۲۰ بیشترین بار و میزان همبستگی را نسبت به سایر شاخصها داراست. یعنی توجه به اثرات محیطی بیشترین تاثیرگذاری را بر تربیت هنری دارد و چون نسبت به شاخصهای نشاط تحصیلی نیز در جایگاه بالاتری قرار گرفته توصیه میشود برای طراحی فضای آموزشی به این شاخص بیشترین توجه و بودجه اختصاص داده شود. و بعد از آن شاخص فیزیکی از گروه نشاط تحصیلی بیشترین بار و میزان همبستگی را داراست. یعنی در بین شاخصهای مربوط به مولفه نشاط تحصیلی توجه و اهتمام ویژه به شاخص فیزیکی متصور است. رتبه سوم مربوط به شاخص امکانات و ابزارهای هنری از بین شاخصهای مربوط به مولفه تربیت هنری میباشد. سایر شاخصها نیز با توجه به ضریب تاثیرشان در رتبه های چهارمتا ششم قرار میگیرند.

Keywords:

شاخص ها , طراحی فضاهای آموزشی , نشاط تحصیلی , تربیت هنری.