پیش بینی عزت نفس بر اساس درک رفتارهای کلامی و غیرکلامی با میانجی گری ناگویی خلقی در دانشجویان متاهل

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی عزت نفس بر اساس درک رفتارهای کلامی و غیرکلامی با میانجی گری ناگویی خلقی در دانشجویان متاهل انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف یک پژوهش بنیادی و از لحاظ روش توصیفی و روش اجرا همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش زنان متاهل دانشگاه آزاد سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ شهر ابهر(۵۵۰ نفر متاهل) که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده و به حجم ۲۰۰ دانشجو از میان دانشجویان متاهل انتخاب شد. به منظور گردآوری داده ها،دانشجویان به پرسشنامه های عزت نفس کوپراسمیت (۱۹۶۷)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی (بیطوشی، (۱۳۹۳و پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو( بگبی،پارکر و تیلور، (۱۹۹۴ پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها نشان دادند اثر مستقیم متغیر رفتارهای کلامی، غیر کلامی و ناگویی خلقی بر عزت نفس در سطح معناداری است(.(P< ۰/۰۰۵ لذا این تاثیر معنادار است. براساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که نقش واسطه ای ناگویی خلقی در رابطه بین رفتارهای کلامی و غیر کلامی با عزت نفس توسط شواهد تجربی تایید می شود همچنین با عزت نفس رابطه چندگانه وجود داشته و این متغیرهامی توانند عزت نفس دانشجویان متاهل را پیش بینی کنند.

Keywords:

عزت نفس , رفتارهای کلامی وغیرکلامی , ناگویی خلقی , دانشجویان متاهل