بررسی جایگاه درس کارورزی در اسناد بالادستی دانشگاه فرهنگیان

پژوهش حاضر، با هدف مطالعه اسناد مرتبط با دانشگاه فرهنگیان در حوزه کارورزی بوده است. برای تحقق این هدف ، با استفاده از روش تحلیلی- استنباطی اسنادی مانند؛ » سند تحول بنیادین آموزش و پرورش «،» برنامه درسی ملی « و » اساسنامه دانشگاه فرهنگیان« مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان داده است که در اسناد ذکر شده درس کارورزی نقش محوری در برنامه های درسی دانشگاه فرهنگیان دارد. توجه به درس کارورزی و اهمیت آن در کسب مهارت های حرفه ای دانشجو معلمان از نکات قابل توجه در این اسناد است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در اسناد بالادستی برای هر یک از مولفه های تاثیرگذار در کارورزی وظیفه ای مشخص شده است. در این برنامه معلم راهنما به عنوان فردی که دارای تجربه آموزش موضوعی است با کمک استاد راهنما که دارای تخصص در دانش تربیتی است به هدایت دانشجومعلم میپردازند. هر چند کارورزی فرصتهای فراوانی برای تربیت دانشجومعلمان در پی دارد ولی با چالشهایی همچون؛ از یک سو عدم اعتقاد و باور نسبت به جایگاه این واحد درسی در توانمند ساختن و حرفه ای کردن دانشجو معلمان و عدم پیروی از مبنای فلسفی منسجم و مستحکم از سوی دیگر مواجه است.

Keywords:

کارورزی , دانشگاه فرهنگیان , اسناد بالادستی