ماهیت اخلاق درنظم اجتماعی با در برابر حقوق عمومی: اشتراک و تمایز

حقوق و اخلاق تشابه نسبیای دارند و هدف مشترکی را دنبال می کنند. هردو در پی سعادت و کمال بشر هستند، منتها کمیت و کیفیت آنها در تحقق این اهداف،متفاوت است و نحوه عملکرد آنها با هم تفاوت دارد و این اخلاق است که به حقوق جهت و خط مشی میدهد . اخلاق همواره ثابت و بدون تغییر بوده، اما قوانین همیشه دستخوش تغییر و دگرگونی بوده اند، اگرچه حقوقدانان اخلاق را به عنوان یک منبع مستقل در عرض سایر منابع، به شمار نمی آورند، اما اخلاق را سرلوحه کار خود قرار میدهند و به طور ضمنی آن را ملاک قانونگذاری میدانند. اگر قانونی وضع شود که فاقد رنگ و بوی اخلاقی باشد یا حتی ضدارزشهای اخلاقی و معنوی باشد، محال است که مورد پذیرش افراد جامعه قرار گیرد، لذا قانونگذار برای اینکه بتواند قانونی را وضع کند که با استقبال مردم روبرو شود، مجبور است که اخلاق را ملاک این قانون قرار دهد، پس بهتر است که اخلاق صراحت ا به عنوان یکی از منابع مستقل حقوق شناخته شود، تا با شناخت قواعد و اصول اخلاقی ملاک و خط مشیای برای وضع قوانین اخلاقی و عوام پسند، به دست آید.

Keywords:

اخلاق , نظم اجتماعی , حقوق عمومی , اشتراک , تمایز