بررسی رابطه بین میزان فشار های روانی مدیران با اثربخشی آنان در مدارس ابتدایی شهرستان اندیمشک در سال تحصیلی ۱۴۰۰ -۱۳۹۹

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین میزان فشار های روانی مدیران با اثربخشی آنان در مدارس ابتدایی شهرستان اندیمشک در سال تحصیلی۱۴۰۰ - ۱۳۹۹ می باشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه مدیران مدارس ابتدایی شهرستان اندیمشک تشکیل دادند که طبق آمار بدست آمده از ادارهآموزش و پرورش شهرستان اندیمشک ۳۷۸ نفر بودند. نمونه اماری با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی ساده ۱۵۷ نفر به عنوانحجم نمونه درنظر گرفته شد . در این پژوهش، متغیر فشارروانی از طریق پرسشنامه های فشارروانی مارکهام (۱۹۹۹) و متغیر اثربخشی از پرسش نامه اثربخشی پارسونز (۱۹۹۹) اندازه گیری شد. روش آماری ما به دو روش ، توصیفی جهت ارائه جداول توصیفی و به روش استنباطی برای اثبات فرضیه هااستفاده شد.نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین میزان فشار های روانی مدیران با اثربخشی آنان رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد. پایاییپرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای پرسشنامه اثربخشی مدیران ۷۷ %و برای پرسشنامه فشار روانی ۷۳ % به دستآمد. نتیجه بدست آمده از این تحقیق حاکی از این بوده که میان فشار روانی و ابعاد آن (محیط فیزیکی، ابهام نقش و تضاد شغل) با اثربخشی مدیرانرابطه منفی ، معنی داری و معکوس وجود دارد . همچنین نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که ۱ -(بین فشارهای روانی و اثر بخشی مدیران) ۲ -(فشارهای روانی ناشی ازعوامل برون سازمانی و درون سازمانی) ۳ - (اثر بخشی مدیران مدارس رابطه معنی دار و معکوس وجود دارد. هرچه فشارهایروانی ناشی ازعوامل درون سازمانی و برون سازمانی افزایش یابد، اثر بخشی کاهش پیدا می کند: بین فشار روانی با هر یک از عوامل درون سازمانیو برون سازمانی و زیر عامل های آن رابطه معنی داری مثبت و مستقیم وجود دارد.

Keywords:

فشار روانی , , اثربخشی مدیران , عوامل برون سازمانی , عوامل درون سازمانی