تاثیر راهبردهای هوش سازمانی بر میزان کیفیت یادگیری و بهره وری دانشجویان در دوران کرونا و پساکرونا

بهبود بهره وری در سازمان ها موجب می شود نیروی انسانی بتواند بهتر فکر کند ،بیندیشد ،بیافریند ،نوآوری کند و نگرش سیستماتیک پیدا کند ، تفکری که هدف گیری آن به جای حال و گذشته ،خلق و ساختن آینده است . هدف از این تحقیق پیدا کردن پاسخ برای این پرسش است که “آیا بین ابعاد هوش سازمانی (شامل : شاخص های هوش سازمانی که شامل بینش راهبردی، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، روحیه ، کاربرد دانش و فشار عملکرد) و کیفیت یادگیری و بهره وری دانشجویان در شرایط کرونا رابطه وجود دارد”؟ در این پژوهش ، جامعه آماری را کلیه دانشجویان مقطع دکتری مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان ورودی نیمسال اول سال تحصیلی ۱۳۹۹ تشکیل داده است. گروه نمونه تعداد ۶۰ نفر که بدلیل محدویت از روش طبق بندی متناسب با حجم آماری استفاده شده است . ابزار سنجش در این پژوهش شامل پرسش نامه بهره وری که براساس مدل اچیو ۳ هرسی و گلد اسمیت ۴ تهیه شده است و دارای ابعاد توان، وضوح نقش ، کمک ، انگیزه ، ارزیابی، اعتبار و محیط می باشد (۹۱ / ۰ = α) و پرسش نامه هوش سازمانی آلبرشت ۵ که دارای ابعاد بینش راهبردی، سرنوشت مشترک، روحیه ، هم سویی و تجانس ، کاربرد دانش و فشار عملکرد است (۸۲ / ۰ = α). نتایج حاصل از روش رگرسیون چندمتغیری خطی و تحلیل مسیر نشان داد که : بین هوش سازمانی و ابعاد آن با میزان یادگیری و بهره وری دانشجویان مقطع دکتری مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان در شرایط کرونا و پساکرونا رابطه وجود دارد. از بین ابعاد هوش سازمانی متغیرهای بینش راهبردی، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، روحیه ، کاربرد دانش و فشار عملکرد با میزان یادگیری و بهره وری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان رابطه معنادار مشاهده شد. همچنین از نتایج دیگر پژوهش آن است که هوش سازمانی کلی،کیفیت ارائه ی خدمات را پیش بینی می کند و شاخص های انگیزه و فشار عملکرد رابطه ی معناداری با کیفیت ارائه ی خدمات آموزشی نشان ندارند.

Keywords:

هوشمندی سازمانی. بهره وری نیروی انسانی , یادگیری , مولفه های هوشمندی سازمانی