سنجش شاخص و مولفه های توسعه در محلات حاشیه نشین با استفاده از تکنیک های کمی (مطالعه موردی: شهر رشت)

مفهوم توسعه، استه اه سطح توسعهیافتگی کشور می توان اه طرق مختلفی تعریف شود. در اقتصادهای اسیار مفهوم توسعه، بسته به سطح توسعه یافتگی کشور می تواند به طرق مختلفی تعریف شود. در اقتصادهای بسیار توسعه یافته، هدف دست رسی و کیفیت در سبک زندگی می باشد که به وسیله افزایش سطح رفاه، یرابری جنسیتی، آزادی سیاسی، امید به زندگی، ثبات سیاسی، امنیت شغلی و اجرای طرح های بهبود کیفیت زیست محیطی، با دیدی گسترده جهت عدالت در شهر انجام می شود. این پژوهش تلاش میکند تا شاخص معتبر و موثقی برای توسعه یافتگی در محلات ارائه دهد. بدین منظور پژوهش حاضر به روش توصیفی- پیمایشی و با هدف سنجش شاخص و مولفه های توسعه در محلات حاشیه نشین شهر رشت و ارائه راهکار جهت ارتقای آن و با استفادا از پرسشنامه محقق ساخته که روایی سازه ای آن با توجه به دیدگاه متخصصان واساتید جامعه شناسی شهری سنجیده شد، انجام شد. متغیرهای مورد نظر عبارتند از: اخلاق محوری، پیشرفت محوری، شفاف محوری، کیفیت محوری،روان محوری، دولت محوری، پایدار محوری، جمع محوری و تعهد محوری بودن که پایایی آن نیز با استفاده از آلفای کرونباخ برای تمامی ابعادپرسشنامه بالاتر از ۷ / ۰ به دست آمد. بدین جهت پژوهش حاضر شاخصی بااعتبار و قابل تکرارپذیری برای سنجش توسعه یافتگی در محلات حاشیه نشین در سایر نقاط کشور ارائه کرده است که نتایج آن می توان راه گشای برنامه ریزان و سیاستگذاران عرصه توسعه شهری باشد.

Keywords:

توسعه , حاشیه نشین , شهر , بررسی شاخص , روش کمی