رخساره ها و محیط رسوبی بخش پایینی سازند آخوره (ائوسن میانی)، برش شوراب، شمال نایین

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 228

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PSJBA-10-19_010

تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1401

Abstract:

توالی مورد مطالعه شامل بخش پایینی سازند آخوره (ائوسن میانی) در شمال نایین واقع در زون ایران مرکزی می باشد. این سازند به صورت نهشته های آواری و با ضخامت زیاد در طی فاز کوهزایی لارامید و فرسایش بلندی های حاصل از چین خوردگی و همزمان با فعالیت های آتشفشانی بعد از ائوسن تشکیل شده است. این توالی شامل ۵۰۵ متر ماسه سنگ، کنگلومرا و سیلستون بوده که به ۱۰ واحد چینه شناسی تفکیک شده است. در توالی مورد مطالعه رخساره های آواری شناسایی شده شامل سه دسته اصلی درشت، متوسط و ریزدانه و همچنین رخساره ی خاک دیرینه P می باشد.. رخساره درشت دانه شامل Gcm، Gh، Gp، Gci، Gmm و Gmg می باشد. رخساره دانه متوسط شامل Sh و Sm بوده و رخساره ی دانه ریز شامل Fl، Fsmو Fm می باشد. رخساره های شناسایی شده در توالی مورد مطالعه به چهار مجموعه رخساره آواری گروه بندی شده اند. همچنین عناصر ساختاری GB، SG، SB و OF شناسایی گردیده است. این عناصر ساختاری مربوط به یک محیط قاره ای از نوع رودخانه بریده بریده است. وجود محیط قاره ای در بخش پایینی سازند مذکور با مطالعات جغرافیای دیرینه هم خوانی دارد. مطالعه این توالی رسوبی علاوه بر این که برای اولین بار محیط رسوبی آن مورد بررسی قرار می گیرد، نتایج بدست آمده نیز اطلاعات مهمی را در رابطه با تکامل ژئودینامیکی ایران مرکزی در طول ائوسن میانی ارائه می نماید.

Authors

محمد ملاح

کارشناس ارشد زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

محمدعلی صالحی

استادیار گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

مهدی جعفرزاده

استادیار گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران

زهرا مزروعی سبدانی

کارشناس ارشد زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران