رابطه بین رضایت مندی زناشویی و ویژگی های شخصیتی با سلامت روان در زنان متاهل شهرستان ساری

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و رضایت مندی زناشویی با سلامت روان در زنان متاهل شهرستان ساری انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، شامل کلیه زنان متاهل که به تنها مرکز بهداشت شهرستان ساری در شش ماه اول سال ۱۴۰۰، مراجعه نموده بود. به منظور تعیین نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۴۸ نفر از زنام متاهل به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های سلامت روان GHQ ۲۸، گلدبرگ و هیلیر(۱۹۷۹)، ویژگی های شخصیتی NEO-FFI کاستا و مک کر(۱۹۸۶)، و رضایتمندی زناشویی انرویچ (۱۹۹۰) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی(همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی) انجام شد. یافته ها نشان داد ویژگی شخصیتی نوروز گرایی با سلامت روان زنان متاهل رابطه معنی دار منفی و ویژگی های شخصیتی برون گرایی، سازگاری، خودآگاهی، پذیرش و رضایتمندی زناشویی با سلامت روان زنان متاهل رابطه معنی دار مثبت دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد ویژگی های شخصیتی به استثنای خودآگاهی و رضایتمندی زناشویی زنان متاهل قدرت پیش بینی کنندگی سلامت روان آنان را دارد.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , رضایت مندی زناشویی , سلامت روان , زنان متاهل