رابطه سبک های هویت با ابراز وجود و خودتنظیمی

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه سبکهای هویت با ابرازوجود و خودتنظیمی از طریق روش کمی و از نوع همبستگی انجامشد، بدین منظور حجم نمونه ای ۷۳ نفری به صورت در دسترس انتخاب شد. جمع آوری اطلاعات نیز به صورت دردسترسانجام گرفت. برای ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های سبک های هویت صلاحی،ابرازوجود گمبریل و ریچی و خودتنظیمی بوفاردمورد استفاده قرار گردید، از روش آماری تحلیل واریانس (ANOVA) برای فرضیه اصلی و روش آماری همبستگی پیرسون برای فرضیه های فرعی مورد استفاده قرار گرفت،با توجه به نتایج به دست آمده نمره sig های حاصل برای فرضیه اصلی برابر با۰/۲۸۲ و ۰/۷۰۴ شدند، در نتیجه فرض صفر تایید و فرض خلاف رد؛ لذا با به احتمال ۹۵% رابطه معنادار نیست. اما نمره هایsig فرضیه های فرعی برابر با ۰/۷۹۵ , ۰/۰۰۱ , ۰/۰۰۶ شده بودند که به جز فرضیه فرعی اول، مابقی فرضیه ها به احتمال ۹۵% معنادار است.

Keywords:

سبک های هویت , ابراز وجود , خودتنظیمی