بررسی جایگاه معلم در تصمیم گیری برنامه درسی

هدف از نگارش مقاله حاضر بررسی جایگاه معلم درتصمیم گیری برنامه درسی است. آموزش و کار معلم در هدایت و ساماندهی کار آموزش بخش مهم و عظیمی از خرده نظام برنامه ریزی درسی در نظام کلان تعلیم وتربیت است. تحقق هدفهای برنامه درسی که حاصل برنامه ریزی است، در گرو اجرای درست فرایند یاددهی- یادگیری در کلاس درس است که هدایتگری آن برعهده معلم نهاده شده است. اصول کلی برنامه ریزی درسی و تولید برنامه درسی در نظامهای آموزشی متفاوت، اعم از متمرکز، نیمه متمرکز و غیرمتمرکز یکی است، اما انتظارات از عاملان و مجریان برنامه های درسی در نظامهای متفاوت با هم فرق دارند. در نظام های غیرمتمرکز آموزشی مدارس و معلمان مسئولیت برنامه ریزی درسی و تهیه و تولید برنامه ها را برعهده دارند، در نظام های نیمه متمرکز مناطق آموزشی، سازمانها یا نهادهای منطقه ای آموزشی این مهم را انجام میدهند، اما در نظام های متمرکز آموزشی، از جمله در نظام کشور ما، گروه های رسمی برنامه ریز در تخصص های گوناگون امر برنامه ریزی درسی را ساماندهی می کنند. اگر چه در این گروه ها که در نهایت به تهیه و تولید برنامه های درسی می پردازند و تهیه تدوین کتاب های درسی را نیز مدیریت می کنند، معلمانی از کشور به عنوان نماینده، در تمام مراحل کار حضور دارند، اما قاطبه معلمان از کم و کیف محتوا و چگونگی برنامه ریزی و برنامه ها بی اطلاع اند. این مقاله با این رویکرد تهیه شده است که ابزار جمع آوری اطلاعات آن روش کتابخانه ای است به روش توصیفی - تحلیلی به بررسی جایگاه معلم درتصمیم گیری برنامه درسی می پردازد وسعی شده است ابتدا مفاهیم ارائه شده و سپس تجزیه و تحلیل میشود و در پایان پیشنهادهایی ارائه می گردد.

Keywords:

خودپنداره , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان , موفقیت , تحصیل