نامه و نامه نگاری در شاهنامه فردوسی
Publish place: Ourmazd Journal، Vol: 12، Issue: 56
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 300
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OURMAZD-12-56_004
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1401
Abstract:
نوشتن جزء جداناشدنی بشر است هرچه بتوانیم از این وسیله دقیق تر و موثرتر استفاده کنیم انتقال پیام و ارتباط آن آسان تر صورت می گیرد. نوشتن حاصل اندیشه و تفکر است. پس اندیشه قبل از نوشتن انجام می گیرد و کلام یا نوشتار محصول تفکر و تخیل است که با ابزار سخن یا واژگان و حروف ثبت و درج می شود.
به نظر می رسد از روزی که آدمی توانست به قراردادی که «خط» نام گرفت برسد، نامه نگاری نیز رواج داشته است، پیش از آنکه قلم و کاغذ در کار باشد. سنت نامه نویسی با ساخت کاغذ و جوهر بود که شکوفا شد.
مفهوم نامه و نامه نویسی در اشعار بسیاری از شاعران این مرزوبوم در قالب ها و محتواهای مختلف شعری آمده است، ازجمله فردوسی پارسی گوی بسیاری از پیام های اجتماعی اخلاقی کارزارها و در شاهنامه در قالب نامه سروده شده و نامه همچنان یکی از ابزار مهم پیام رسانی بوده است اگرچه در جای جای این گنجینه بزرگ فارسی نامه همان معنی و مفهوم کتاب و دفتر و صحیفه دارد.
با ذکر نمونه هایی و ابیاتی از شاهنامه در این جستار بر آن شده ام که کاربرد واژه نامه و نامه نویسی ساختار نامه بیشتر مورد بررسی قرار گیرد و مورد پسند دوستداران ادب و فرهنگ و شاهنامه پژوهان قرار گیرد.
Keywords:
Authors
ابراهیم الطافی
دانشجوی دکترای رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت- ایران