اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حس کنترل، چالش جویی، شایستگی و اعتماد در همسران جانباز شهرستان دزفول

پژوهش حاضر باهدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حس کنترل، چالش جویی، شایستگی و اعتماد همسران جانبازان شهرستان دزفول انجام پذیرفت. طرح پژوهش یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری، شامل کلیه همسران جانبازان شهرستان دزفول در بنیاد شهید می باشد. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر که به صورت هدفمند انتخاب و به صورتی تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. هر دو گروه به پرسشنامه های توانمندسازی اسپریتزر (۲۰۰۳) و سرسختی روانشناختی گولت (۱۹۹۸) پاسخ دادند و سپس گروه آزمایش تحت درمان هشت جلسه ای مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و گروه گواه تحت هیچ درمانی قرار نگرفت. در پایان نیز دو گروه به پرسشنامه های مذکور پاسخ دادند داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر احساس کنترل، شایستگی، چالش جویی و اعتماد همسران جانبازان موثر بوده است و باعث بالا رفتن توانمندسازی و سرسختی روانشناختی این افراد شده است.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , احساس کنترل , چالش جویی , شایستگی , اعتماد