تاثیرپذیری خانواده از فرآیند تربیتی فرزندان در نگاه اسلام و غرب

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 100

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PSY-7-2_004

تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1401

Abstract:

تربیت فرایندی دو طرفه است، همانگونه که مربی باعث رشد و تربیت متربی می گردد، خود مربی نیز از این فرآیند تاثیر پذیرفته و رشد می یابد این تاثیرپذیری می تواند در حوزه های مختلف از جمله حوزه های عاطفی، اجتماعی، اخلاقی، دینی و ... نمایان گردد. البته نباید از نظر دور داشت که این تاثیرپذیری متقابل در شرایط مختلف یکسان نخواهدبود. از دیگر سو موثرترین روش تربیتی آن است که مربی خود در مقام عمل، خود الگوی آن تربیتی باشد که برای متربی مطلوب میداند. به عبارتی دیگر لازمه تربیت کردن تربیت شدن است و بالعکس. خانواده به عنوان اصلی ترین کانون تربیت والاترین رسالتش، تربیت شایسته فرزندان است. تاثیری که خانواده از فرایند تربیت فرزندان می پذیرد، را میتوان در دو دسته معرفی کرد. دسته اول رفتارهایی است که طی فرایند تربیت، در والدین ایجاد می شود. در دسته دوم در واقع به عنوان پیامد و نتیجه این تربیت بر خانواده وارد میآید. از آنجا که در نظام تربیت الهی تمام جنبه های شخصیتی آدمی مورد توجه است، لذا در خانواده دینی این تاثیرپذیری وسعتی بیشتر از نظام تربیتی غیرالهی می یابد و در نظام دینی تربیت صحیح فرزندان، وظیفه و رسالتی الهی برای والدین قلمداد میگردد و اینجاست که تاثیرپذیری خانواده از تربیت فرزندان چه به عنوان موجب رفتار شدن و چه به عنوان پیامد و نتیجه، تمام ابعاد زندگی والدین را در بر گرفته و حتی به عنوان عملی صالح و یا غیر صالح در حیات اخروی نیز تداوم مییابد. اما نباید از نظر دور بداریم که تربیت خانوادگی در اسلام و غرب دارای تفاوت هایی هستند و براساس این تفاوت ها خانواده ها نیز تاثیرات متفاوتی را تجربه می کنند. تفاوت تربیت در اسلام و غرب ناشی از تفاوت اهداف است، نگاه اسلام با نگاه غرب به انسان تفاوت اساسی و بنیادی دارد تا آنجا که در این دو نوع نگاه، تعریف از سعادت برای انسان متفاوت می گردد. و در نتیجه اهداف تربیتی نیز متفاوت خواهند بود. اسلام و غرب هر کدام بر اساس جهان بینی خود، نگاهشان را به خانواده تنظیم می کنند و ارزش گذاری ها در نظام خانواده بر اساس این جهانبینی ها تنظیم می گردد. نتیجه آنکه: تربیت یک مقوله دو جانبه است. همانطور که والدین خود مشغول تربیت هستند خود نیز در این فرایند تربیت می شوند. هم به عنوان الگوی تربیتی و هم به به عنوان تکلیف دینی.

Authors

زهرا زندیه

کارشناس آموزش، مشاور و روانشناس، دانشگاه علمی کاربردی فرهنگ و هنر، واحد ۲۳ تهران