تحلیل بینامتنی تصویر"پیرزن عشوه گر دهر"

تحلیل بینامتنی راهی است برای دریافت معناهای متعدد متن که مخاطب را به سیر در زنجیره ای از متون فرا خوانده و کمک می کند که متن ها در یک فضای فکری و فرهنگی متفاوت به شیوه ای نو و متفاوت خوانده و تفسیر شود. اندیشه ی برآمده از تصویر "پیرزن عشوه گر دهر" مفهومی است عام که بسیاری از متون فرهنگی، مذهبی و ادبی به نوعی به آن پرداخته اند. در حوزه ی ادبیات عرفانی فارسی نیز خواجوی کرمانی با خلق این تصویر به سوی مفهومی به نام بینامتنیت گام نهاده است. بینامتنیت در مورد این تصویر و پیام برخاسته از آن، متن را هم به روی واقعیتی انسانی و اجتماعی می گشاید و هم به روی متن های افزون تر یک جهان نشانه ای که در خلق این تصویر نقش داشته ، آن را از یکتایی به درآورده و حوزه ی معنایی آن را گسترش داده اند. در این پژوهش بیشتر تاکید بر نقش بینامتنیت در تولید و تکوین اثر است نه در خوانش آن توسط مخاطبین. در همین راستا ابتدا به رابطه ی این متن با واقعیت (پیکره ی تصویر) و سپس به رابطه ی آن با متن های مرتبط دیگر (حوزه ها ی ارجاعی) پرداخته می شود و به دلیل ماهیت کار تحلیل که بینامتنی است شیوه و بنیاد کار، ارجاع و نقل مطلب از متون هم عرض دیگر در این زمینه است.

Keywords:

بینامتنیت , ارجاع , تصویر پیرزن عشوه گر دهر