بررسی تاثیر آگاهی مدیران آموزش و پرورش بر موفقیت آنها

میزان موفقیت و اثربخشی سازمان ها در رسیدن به اهدافشان ارتباط مستقیم با عملکرد کارکنانشان دارد، از این رو جایگاه کارکنان و عملکردشان برای سازمان مهم است و در همین راستا ارزشیابی عینی آنها نیز اعتبار زیادی دارد. برای گریز از ارزشیابی ذهنی ضروری است در کنار توجه به معیارهای کاری، اخلاقی و ارزشیابی، عوامل موثر بر عملکرد نیز مطالعه شوند. در عصر حاضر روند تغییرات و تنوع ابزار مورد استفاده در جریان زندگی، هر روز بیشتر میشود و سرعت این تغییرات و دگرگونی ها به حدی است که بشر در یک قرن گذشته چنین تغییراتی را پیش بینی نمی کرد. رقابت و تجارت جهانی در کشورهای توسعه یافته و در حال رشد فضایی به شدت ناپایدار را ایجاد کرده است و دیگر مدیریت سنتی در هزاره سوم ادامه حیات نخواهد یافت. مدیریت به صورت علمی با رساله ای که فردریک تیلور در سال ۱۹۰۳ میالدی درباره اصول مدیریت علمی نوشت، آغاز گردید ولیکن قدمت مدیریت آموزشی به صورت مستقل با توجه به اصول و روشهای خاص آن بیش از نیم قرن نمی باشد و به عنوان یک دانش نوین سابقه ای طولانی ندارد. در بحث مدیریت آموزشی تغییر استراتژی ها، ساختارها و سیستم ها کافی نیست و باید تفکری که این استراتژی ها و ساختارها را ایجاد می کند تغییر داد. در این مقاله سعی بر این است که با استفاده از نظریات صاحب نظران علم مدیریت، بحث مدیریت آموزشی مورد نقد و بررسی قرار گیرد.

Keywords:

آگاهی مدیران , آموزش و پرورش , کارآیی , اثربخشی