اثرات ویژگی های شخصیتی والدین بر نشانگان اختلال سلوک دانش آموزان مقطع متوسطه منطقه پاکدشت

هدف اصلی پژوهش اثرات ویژگی های شخصیتی والدین بر نشانگان اختلال سلوک دانش آموزان مقطع متوسطه بود. تحقیق حاضر یک پژوهش توصیفی از نوع زمینه یابی است که در آن ۲۷۳ نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه منطقه پاکدشت در سال ۹۶ با روش نمونه گیری هدفمند در دسترس، انتخاب شده و در آن شرکت نمودند. از این تعداد ۷۲ نفر بعد از غربالگری دارای اختلال سلوک تشخیص داده شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه علائم مرضی کودکان CSI-۴، فرم والد و معلمان و چک لیست DSM-۵ و فرم بازسازی شده پرسشنامه شخصیتی چندوجهی مینه سوتا MMPI-۲RF بود. در تحلیل داده ها و پاسخ به سوالات پژوهش از مدل آماری رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. ارتباط مثبت معنی داری در مقیاس های جسمانی/شناختی، درونی سازی و برونی سازی، بین فردی و علایق و آسیب شناسی شخصیتی در سطح ۰/۰۱=α در پرسشنامه CSI-۴ با نشانگان اختلال سلوک وجود دارد. مقیاس های جسمانی/شناختی، درونی سازی و برونی سازی، بین فردی و علایق و آسیب شناسی شخصیتی می توانند منجر به بروز نشانگان اختلال سلوک گردند.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , اختلال سلوک , دانش آموزان