بررسی اثر اختلال با مثبت اندیشی و خودباوری در بین دانش آموزان

در جنبش جدید روانشناسی مثبت گرا در سالیان اخیر، رویکرد آسیب شناسانه به سلامتی انسان مورد انتقاد قرار گرفته است؛ برخلاف دیدگاه سنتی که سلامتی را به عنوان فقدان بیماری تعریف می کند، در دیدگاه های جدید فقدان علائم بیماری های اختلال نشانه سلامتی نبوده بلکه وجود ویژگی های مثبتی مانند سازگاری، شادمانی و اعتمادبه نفس نشانه سلامتی هستند و هدف اصلی فرد نیز شکوفا نمودن استعدادهای خود است. هدف از انجام پژوهش، بررسی اثر اختلال با مثبت اندیشی و خودباوری در بین دانش آموزان بود. نمونه شامل ۲۵۰ نفر از دانش آموزان مدرسه زاهدان بودند که به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس اختلال ریف، مقیاس مثبت اندیشی و خودباوری. از ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه جهت تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که خودباوری، مثبت اندیشی به ترتیب بیشترین میزان واریانس مشترک اختلال (۰/۸۲) را تبیین می کنند.

Keywords:

مثبت اندیشی , خودباوری , دانش آموزان