اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر امید به زندگی همسران سوء مصرف کننده

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر امید به زندگی همسران سوء مصرف کننده بوده است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه همسران افراد سوء مصرف کننده در کلینیک ترک اعتیاد در شهر تهران می باشند. تعداد نمونه پژوهش با توجه به معیار های ورود و خروج ۳۰ نفر می باشد، که به صورت در دسترس در ۲ گروه آزمایش ۱۵ نفر و کنترل ۱۵ نفر بصورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری در این پژوهش، پرسشنامه امید اشنایدر می باشد. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه، ۹۰ دقیقه ای درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافته ها نشان داد که میانگین نمره امید به زندگی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. بنابراین درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر امید به زندگی همسران افراد معتاد تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی , امید به زندگی , همسران افراد سوء مصرف کننده