بررسی صلاحیت دیوان عدالت اداری در رسیدگی به شکایات استخدامی

امروزه حل و فصل اختلافات و رسیدگی به دعاوی در نظام های قضایی مدرن به واسطه وجود تشکیلات قضایی و از جمله محاکم عمومی و بعضا اختصاصی امکان پذیر شده است. در واقع اکثریت دعاوی از مسیر قوه قضاییه و مراجع تحت پوشش آن به نتیجه و حکم قطعی منجر می شوند. این موضوع به تبع خود انباشت انبوهی از پرونده ها و دعاوی در مراجع مزبور را موجب شده است. موضوعی که در نظام قضایی ایران نیز وجود داشته و حتی در برخی موارد این حجم از پرونده ها با استانداردهای جهانی و در مقایسه با سایر کشورها غیر منطقی می نماید. برخی بر این باورند که انبوه دعاوی مطرح شده در نظام قضایی ایران، نشان دهنده فقدان یا ناکارآمدی زیرساخت های لازم برای تامین عدالت اجتماعی و بهره مند کردن شهروندان از لوازم یک زندگی شرافت مندانه است. افزایش دعاوی استخدامی طی سال های گذشته باعث شده تا عمده فعالیت دیوان عدالت اداری صرف رسیدگی به این دسته از دعاوی شود. مشکلات پیرامون قوانین استخدامی، عدم آگاهی مستخدمین دولت از حقوق و تکالیف خویش و عدم توجه به ظرفیت های اداری جهت رفع اختلافات را می توان از دلایل اصلی افزایش شکایات استخدامی قلمداد کرد. در پژوهش حاضر تلاش شده است چالش های فراروی دیوان عدالت اداری نیز بررسی گردد.

Keywords:

اداره , حقوق استخدامی , دعاوی استخدامی , مراجع شبه قضایی اداری