ارزیابی اثرات تعاونی های گردشگری در توسعه پایدار منطقه طرقبه و شاندیز

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعاونی های گردشگری در منطقه طرقبه و شاندیز در توسعه پایدار روستاهای منطقه طرقبه و شاندیز انجام شد. جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق مردم ۳ روستا در منطقه طرقبه و شاندیز است. در سال ۱۳۹۵ ابرده سفلی (دارای ۲۵۰ نفر جمعیت)، زشک ۱۸۳۶ نفر جمعیت و کنگ دارای ۱۴۶۳ نفر جمعیت می باشد دو برنامه ریزان حوزه گردشگری ۳۰ نفر در این راستا ۳۸۴ نفر از مردم محلی و برنامه ریزان حوزه گردشگری که براساس فرمول کوکران و روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری تصادفی از نوع منظم یا سیستماتیک استفاده شده است. به منظور گردآوری داده ها، از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در آمار استنباطی از آزمون t تک نمونه مستقل و از نرم افزار SPSS۲۳ استفاده شده است. نتایج نشان داد که تعاونی های گردشگری بر تمامی ابعاد و مولفه های و شاخص های توسعه پایدار منطقه موثر بوده است. مطابق یافته های، به رغم اینکه که شاخص اقتصادی منطقه طرقبه و شاندیز دارای بیشترین میزان پایداری بود اما اختلافی میان رفاه اکوسیستم و رفاه انسانی مشاهده نشد. برای سنجش میزان پایداری شاخص ها نیز از مدل پروسکات آلن استفاده شد. میزان پایداری برای معیار رفاه اکوسیستم برابر با ۰/۶۸۴ و برای رفاه انسانی برابر با ۰/۶۸۲ به دست آمد. میزان پایداری برای رفاه کل به میزان ۰/۶۸۳ محاسبه شد. جدول ۱۱-۴ ضمنا میزان پایداری متناظر با شاخص های زیست محیطی، اجتماعی - فرنگی و اقتصادی نیز به ترتیب برابر با ۰/۶۸۴،۰/۶۷۸، ۰/۶۸۷ است.

Keywords:

تعاونی های گردشگری , توسعه پایدار روستایی , سنجش پایداری , طرقبه و شاندیز