سازمان ها، مثبت گرایی و اهمیت آن

در دو ده هی اخیر در پرتو نهضت روان شناسی مثبت گرا تحول جدیدی در عرصه نظریه پردازی و کاربرد مدیریت و رهبری سازمان صورت گرفته است، که از آن به عنوان مثبتگرایی یاد میشود. این پارادایم جدید چشم انداز جدیدی را در در خصوص تفکر و عمل مدیریت و رهبری سازمان و سرمایه های انسانی آن گشوده است. به ویژه وجود دامنه غنی نظریه ها، پژوهش ها و مداخلات سازمانی و همچنین وجود ابزارهای سنجش معتبر باعث محبوبیت و مشروعیت فزاینده ی پارادایم مثبت گرایی درکار، به عنوان یک رویکرد علمی شده است. با توجه به کمبود ادبیات در خصوص چیستی ماهیت و چرایی مثبت گرایی و همچنین وجود یک سری باورهای غلطی که بعضا پیرامون این رویکرد وجود دارد، از جمله اهداف اولیه ی نگارش مقاله حاضر، بیان مشروعیت مثبت گرایی به عنوان یک رویکرد علمی است. در ادامه نیز به ذکر تاریخچه، تعریف و پیامدهای مثبت گرایی در کار پرداخته خواهد شد و در انتها نیز پیشنهادهایی برای رفع چالش های پیرامون توسعه و کابرد چشم انداز مثبت گرایی در سازمان های ایرانی ارائه شده است.

Keywords:

مثبت گرایی , تفکر مثبت , روان شناسی مثبت گرا , روان شناسی سازمانی مثبت گرا , نظریه سازمان و مدیریت.