شناسایی پتانسیل های بکارگیری بازی های آموزشی در آموزش ابتدایی

ظهور فناوری گام های بلندی را در توسعه زندگی انسان ها در حوزه های مختلف برداشته و ادغام فناوری در آموزش، موجب معرفی روش های آموزشی نوینی گشته که می تواند شیوه های سنتی تدریس را ادامه داده و آن را بهبود بخشد. در این راستا تحقیقات در زمینه یادگیری مبتنی بر بازی های دیجیتال در سال های اخیر به دلیل پیشرفت در فناوری توجه فزاینده ای را به خود جلب کرده است از این رو، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر استفاده از بازی های آموزشی در فرایند آموزش، یک مطالعه مروری بر روی تحقیقات صورت گرفته در این حوزه، برای درک وضعیت فعلی و پتانسیل تحقیقات یادگیری مبتنی بر بازی (GBL ) در علوم و ریاضیات انجام داده است. استفاده از بازی های آموزشی، محصول جانبی ادغام فناوری در آموزش است برای آنکه بازدهی روش های تدریس و عملکرد دانش آموزان را افزایش دهد. یافته ها نشان داد در حال حاضر از یادگیری مبتنی بر بازی در آموزش ریاضیات و علوم برای افزایش انگیزه و تعامل یادگیرنده و کاهش اضطراب یادگیری استفاده می شود و نیز تعلیم ریاضیات و علوم از طریق بازی های آموزشی در بهبود پیشرفت دانش آموزان نسبت به همتایان خود که به روش سنتی تعلیم داده شده اند، به طور معناداری موثر بوده است. همچنین نتایج نشان داد که مهارت های تفکر رده بالا مانند حل مسئله، همکاری گروهی و تفکر انتقادی در سال های اخیر به کانون مهم تحقیقاتی تبدیل شده اند.

Keywords:

شیوه های نوین یادگیری , آموزش سنتی , بازی , بازی آموزی , یادگیری مبتنی بر بازی