سنجش و ارزیابی جایگاه یادگیری مشارکتی بر انگیزه پیشرفت تحصیلی(مطالعه موردی: دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی منطقه شش شهر تهران)

یادگیری مشارکتی یکی از روش های آموزش و یادگیری است که در آن دانش آموزان در گروه های کوچک کار می-کنند و یکدیگر را به سوی یادگیری بیشتر سوق می دهند. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی جایگاه یادگیری مشارکتی بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم منطقه شش شهر تهران انجام گرفته است. روش تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر ششم منطقه شش شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بودند که از بین آنها به شیوه خوشه ای چند مرحله ای ۶۰ نفر انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پس از تکمیل پرسشنامه ها اطلاعات به دست آمده از ۶۰ پرسشنامه در گروه های آزمایش ( نفر ۳۰) و کنترل ( نفر ۳۰) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آزمون کوواریانس نشان داد که یادگیری مشارکتی بر انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی تاثیر مثبت و معناداری دارد. اما نتایج نشان داد که یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی تاثیر مثبت و معناداری ندارد.

Keywords:

انگیزه پیشرفت , یادگیری مشارکتی , پیشرفت تحصیلی , مقطع ششم ابتدایی