شناسایی و رتبه بندی حوادث، عوامل احتمالی و خطرات خطوط مترو شیراز

زمینه و هدف: استفاده از مترو عمدتا باعت کاهش استفاده از خودرو و در نتیجه کاهش خطرات بهداشتی و زیست محیطی مرتبط با آلودگی های خروجی از خودروها میشود. با توجه به مطالعات انجام شده متروی شهری میتواند به عنوان یک فاکتور مهم در توسعه و گسترش محیط ایمن و بهداشتی برای مسافرین سیستم حمل و نقل عمومی در نظر گرفته شود. خطرات ایمنی و بهداشتی شامل خطرات فیزیکی شامل صدا، ارتعاش، حوادث، برق گرفتی، دمای زیاد ، بیولوژیکی مانند سرایت بیماری های عفونی ، شیمیایی شامل مواجهه با مواد شیمایی و فلزات سمی و محرک، انتشار گاز و فیوم ، پرتوهای الکترومغناطیس و عوامل روانی اجتماعی مانند خشونت و استرس های کاری روانی - اجتماعی بر کارکنان و مسافرین مترو تاثیرگذار است و اطلاعات موجود نشان میدهد که کارکنان مترو ممکن است در معرض ریسک فاکتورهای محیط کاری بیشتری در مقا یسه با سایر کارگران قرار گیرند.با توجه به پیچیدگی فرآیندهای شغلی در دنیای امروز سهم انسان در وقوع خطاها، تصادفات و حوادث افزایش یافته است، به طوری که حوادث ناشی از کار سومین عامل مرگ و میردر جهان و دومین عامل مرگ و میر در ایران پس از سوانح رانندگی است وقوع حوادث و شبه حوادث باعث شده است که محققان رفتار ناایمن کارکنان را به ع نوان یکی از دلایل اصلی بروز حوادث شغلی در نظر بگیرند. روش بررسی: جامعه آماری تحقیق حاضر ۱۰ نفر از خبرگان در حوزه مورد مطالعه بوده است. در این پژوهش از رویکرد دنپ ۱ استفاده گردیده است در گام اول از تکنیک دیمتل۲ و در گام دوم از تکنیک تحلیل شبکه ای، ای ان پی۳ برای رتبه بندی معیارها استفاده میشود. یافته ها: باتوجه به مقادیر وزن های نهایی به دست آمده برای هر معیار، مشاهده میشود که معیار نقص فنی تجهیزات با وزن نهایی ۰/۶۴اولویت اول، خطای انسانی با وزن نهایی ۰/۵۱ اولویت دوم، عوامل خارجی با وزن نهایی ۰/۴۳ اولویت سوم را به خود اختصاص میدهند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق و تجزیه و تحلیل داده های بدست و رتبه بندی آن ها به این نتیجه دست یافتیم که معیار نقص فنی تجهیزات بیشترین تاثیر را بر خطوط مترو خواهند داشت و معیار خطای انسانی و عوامل خارجی به ترتیب تاثیرات موثری بر خطرات احتمالی خطوط مترو خواهند داشت

Keywords:

حوادث , عوامل احتمالی , قصد خطرات , خطوط مترو