بررسی میزان حذف فنل بوسیله کربن فعال دارای پوشش بیولوژیکی

فنل ها مواد سمی هستند که بر روی ششها ، کلیه ها ، سیستم اعصاب و پوست اثرات زیان باری دارند. اغلب فاضلابهای فنلی با غلظتهای بالا از جمله فاضلابهایی هستند که به تصفیه ویژه نیازمندند. یکی از این روشها استفاده از ستون کربن فعال بیولوژیکی است. تنوع گونه های میکروارگانیسمی و نیز توانایی یک گونه در تولید نوعی آنزیم که می تواند مواد سمی را تجزیه کند ، عامل بسیار موثری در موفقیت اکثر فرایندهای بیولوژیک می باشد . در این پژوهش از یک راکتور حاوی باکترهای سازگار شده با فنل برای انجام آزمایشات استفاده شد. این سازگاری حدود سه ماه به طول انجامید . آزمایشات ناپیوسته جهت تعیین زمان به تعادل رسیدن جذب ، تعیین اثر زمان تماس و غلظت اولیه فنل بر میزان حذف بوسیله مواد جاذب (BAC , Biomass , GAC) انجام شد . همچنین از ستون کربن فعال بیولوژیکی با قطر 16mm و ارتفاع مفید 17cm محلول فنل با غلظت 200ppm عبور داده شد. برای بیولوژیکی کربن ستون ، محلول لاکتوز براث به همرام محلول باکتریایی سازگار شده با فنل به ستون حاوی کربن فعال دانه ای اضافه شد . پس از 48 ساعت سیستم بیولوژیکی گردید. این پژوهش مشخص کرد، زمان به تعادل رسیدن جذب برای BAC ، 2 ساعت و برای بیوماس براب 6ساعت می باشد . در هر دو ماده جاذب ، با افزایش غلظت ، میزان درصد حذف کاهش می یابد . افزایش وزن بیوماس ، باعث افزایش درصد حذف می گردد ، اما پس از وزن مشخصی این میزان ثابت می ماند . میانگین حذف فنل در راکتور باکتریایی 63% بود. بیولوژیکی ساختن سیستم باعث افزایش کارایی ستون و دیرتر اشباع شدن آن می گردد . همواره مقداری واجذب فنل از سلول های باکتریایی وجود دارد . همچنین میزان جذب سطحی فنل بر روی توده سلولی در مقایسه با تجزیه بیولوژیک آن بسیار کمتر می باشد.

Keywords:

فنل , کربن فعال بیولوژیکی , جذب , واجذب