نظر سنجی فرهنگ سلامت از دیدگاه روحانیون با تمرکز بر بیماری های ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی در سال ۱۳۹۷

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 122

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRRH-8-2_004

تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1401

Abstract:

سابقه و هدف: از آنجایی که روحانیون افراد مورد احترام جامعه هستند و تاثیر زیادی بر پذیرش جامعه در جنبه های مختلف اجتماعی دارند، مطالعه ای با هدف نظرسنجی فرهنگ سلامت از دیدگاه روحانیون با تمرکز بر بیماری های ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در سال ۱۳۹۷ انجام شده است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع پیمایشی نظرسنجی است. برای انجام مطالعه تعدادی پرسش درباره موضوع مد نظر طراحی شد و از جمعیت تعیین شده مصاحبه حضوری صورت گرفت. داده ها با استفاده از مصاحبه عمیق با ۲۶ متخصص مذهبی (روحانیون) جمع آوری شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده اند.یافته ها: میانگین سنی جمعیت بررسی شده ۹/۱۴±۶/۴۴ سال بود. همه نمونه ها مرد بودند. بالاترین درصد افراد بررسی شده معتقد بودند نبود برنامه های آموزشی فرهنگی در شیوع آلودگی به ویروس پاپیلوما نقش دارد و نقش برنامه های فرهنگی را در آگاهی جامعه از خطرات ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی مهم دانستند. در تغییر نگرش جوانان درباره بهداشت و سلامت فردی می توان از نفوذ فناوری های نوین ارتباطی در زندگی روزمره بهره جست. از دید روحانیون وجود مشکل فرهنگی برای پیشگیری از بیماری های مقاربتی مشکلی محوری بود که پیامد آن شیوع و بروز بیماری به دلیل بالارفتن میزان پنهان کاری در جامعه است. نتیجه گیری: بیماری های مقاربتی مشکل محوری است که پیامد آن شیوع و بروز بیماری در جامعه خواهد بود. نبود برنامه های آموزشی فرهنگی به شیوع آلودگی بیشتر ویروس پاپیلوما منجر خواهد شد. ازاین رو، برنامه های فرهنگی در افزایش آگاهی جامعه نسبت به خطرات ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی می تواند بسیار موثر واقع شود. برای تغییر نگرش جوانان درباره بهداشت و سلامت فردی می توان از نفوذ فناوری های نوین ارتباطی در زندگی روزمره مدد گرفت.

Authors

نرگس سلطانی زاده

گروه مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

الهه عینی

معاونت پژوهشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران