بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین و چابکی سازمانی با نقش تعدیلگری قابلیت سازمانی

در این پژوهش به بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین و چابکی سازمانی با نقش تعدیلگری قابلیت سازمانی پرداخته ایم. روش این پژوهش، بر حسب نوع هدف، کاربردی و برحسب روش توصیفی- تحلیلی به شیوه پیمایشی است. از روش کتابخانه ای در تدوین مبانی نظری و در بررسی پیمایشی از پرسشنامه استفاده شده است، که روایی آن به شکل تحلیل عاملی تائیدی به میزان (۸۵۲/۰) و پایایی پرسشنامه نیز از طریق روش آلفای کرونباخ به میزان (۸۰۳/۰) به تایید رسیده است.جامعه آماری در این پژوهش مدیران بانک سپه استان خراسان و شهر مشهد می باشد و از روش تصادفی ساده جهت جمع آوری نمونه آماری بهره گرفته شده، و برای تعیین حجم آن نیز از فرمول کوکران استفاده شده است که براساس محاسبه ۱۴۴ پرسشنامه توزیع و جمع آوری گردید. همچنین در تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل پیرسون و رگرسیون با کمک نرم افزارهای spss کمک گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان داد که ، بین رهبری تحول آفرین و چابکی سازمانی رابطه معناداری وجود دارد و قابلیت های سازمانی رابطه ی بین رهبری تحول آفرین و چابکی سازمانی را تعدیل می کند. در پایان با توجه به نتایج پژوهش، پیشنهادهای کاربردی ارائه شده است.

Keywords:

رهبری تحول آفرین , چابکی سازمانی , قابلیت سازمانی