بررسی اثر جیبرلین و زمان برداشت بذر، بر جوانه زنی چهار گونه متعلق به علف هرز Amaranthus L

جنس Amaranthus از مهمترین گونه های گیاهی استان گلستان می باشند که به طور عمده در زمین های قابل کاشت با بافت سبک تا سنگین، نفوذپذیری مناسب و دارای مواد غذائی فراوان مشاهده می شوند. چهار گونه L. A. viridis، A. albus L.، L. A. hybridus و L. A. retroflexus از جمله علف های هرز پهن برگی هستند که به طور وسیع در مزارع مختلف، به ویژه محصولات تابستانه مثل پنبه، سویا و ذرت و صیفی جاتی مانند خربزه، هندوانه و گوجه فرنگی و همچنین باغ ها، حاشیه حصارها و زمین های بایر رشد می کنند. این آزمایش با استفاده از بذرهای برداشت شده تابستان (مردادماه) و پائیز (آبان ماه) گونه های مذکور، در دمای ۱±۲۵ درجه سانتی گراد با ۲۴ ساعت تاریکی تحت تیمار آب مقطر و جیبرلین ppm۱۰۰۰ انجام گرفته است. کمترین جوانه زنی، در بذرهای تابستان گونه A. viridis با آب مقطر و بیشترین آن نیز در همین گونه، با تیمار جیبرلین صورت گرفته است. در بذرهای پائیز، کمترین جوانه زنی در بذر A. viridis و بیشترین آن، در بذر retroflexus A. با تیمار جیبرلین مشاهده شده است. بیشترین اثر تیمار بذر با جیبرلین ppm ۱۰۰۰، در بذر تابستان گونه A. viridis با ۷/۴۶ درصد و بذر پائیز با ۵/۶۸ درصد افزایش مشاهده شده است. به طور کلی گونه A. viridis به تیمار جیبرلین و فاصله زمان برداشت بذر تا کاشت، بهترین پاسخ را داده است، این در حالی است که این تیمارها در گونه A. albus تقریبا هیچ اثر مثبتی در افزایش جوانه زنی، نداشته است.

Keywords:

اسید جیبرلیک , جوانه زنی , زمان برداشت بذر , Amaranthus , A. albus , A. hybridus , A. retroflexus , A. viridis