باززندهسازی فضاهای سبز شهری؛ مطالعه موردی: پارک شیرین کرمانشاه

فضاهای عمومی شهری یکی از ملزومات زندگی در شهرها می باشد که گاهی اوقات به فراموشی سپرده می شوند، لذا یکی از بهترین راهها، بازیابی این فضاها و به دیگر بیان احیا و باز آفرینی این فضاها است. میزان موفقیت فضاهای عمومی با میزان استفاده از آن فضا و حضور انسان و زندگی اجتماعی در آن متناسب است. هدف این پژوهش باز زنده سازی فضاهای سبز شهری؛ مطالعه موردی: پارک شیرین کرمانشاه بود. روش انجام مطالعه در این تحقیق توصیفی تحلیلی و پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه ساکنان منطقه ۳ شهر کرمانشاه بود که بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه ۳۸۳ نفر به دست آمد. شیوه توزیع پرسشنامه به صورت تصادفی ساده بود. مراحل آماری تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزارهای اس پی اس اس و اکسل انجام گردید. یافته ها نشان دادند ضریب همبستگی بین عامل دسترسی و مولفه جذب سفر شهروندان به پارک شیرین برابر با۰/۳۸۵ و در سطح معنی داری (۰۵/. =>P) و هم چنین ضریب همبستگی بین عامل فاصله سکونتی و مولفه جذب سفر شهروندان به پارک شیرین برابر با۰/۴۱۲ و در سطح معنی داری (۰۵/. =>P) رابطه وجود دارد. احداث فضای سبز شهری با توجه به نظام کاربری زمین و سرانه و استانداردهای روز شهری و همچنین مجهز کردن این فضاهای سبز شهری به امکانات و خدمات مورد نیاز شهروندان می تواند در افزایش جلب رضایت شهروندان نسبت به استفاده از پارک شیرین کرمانشاه موثر باشد.

Keywords:

باز زنده سازی , فضاهای سبز شهری , پارک شیرین کرمانشاه