تربیت بدنی و آموزش غیرحضوری

هدف از پژوهش حاضر بررسی شیوه ی آموزش درس تربیت بدنی به صورت غیرحضوری و از راه دور است. روش پژوهش حاضر کیفی و در قالب مروری-توصیفی می باشد و برای گردآوری داده ها، از منابع معتبر علمی، اسناد موجود و مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. این اطلاعات به صورت توصیفی، تحلیل و تفسیر شده اند. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که در شرایط کنونی برای آموزش مجازی دروس کاربردی و عملی همانند تربیت بدنی، ابتدا باید برای بهبود زیرساخت های آموزش مجازی کوشید؛ تا علاوه بر مواقع اضطرار همانند پاندمی کرونا، برای افزایش ظرفیت و کمیت آموزش با حفظ کیفیت نیز بتوان بهره برد. شیوه ی ارزشیابی دروس کاربردی و عملی نیز باید از حالت آزمونی و خسته کننده به شیوه ی ارزشیابی تکوینی به صورت تمرینات عملی همراه با بازی و سرگرمی به ویژه برای کودکان تغییر یابد. همچنین راه حل دیگری که پیشنهاد می شود میتوان مباحث نظری و تئوری را از طریق آموزش مجازی و راه دور به فراگیران انتقال داد و مباحث عملی را با استفاده از استراتژی های مختلف مانند استفاده از ظرفیت خانواده ها برای انجام دقیق تمرینات ، خودآموزی ، ارائه تکالیف و ... آموزش داد.

Keywords:

تربیت بدنی , آموزش از راه دور , کیفیت آموزشی , یادگیری مستقل.