مدل معادلات ساختاری رابطه راهبردهای سازگار تنظیم شناختی هیجان و اضطراب بیماریکرونا در دانشجویان با در نظرگرفتن نقش میانجی تاب آوری

با توجه به نو ظهور بودن بیماری کرونا و اهمیت اضطراب این بیماری بر سلامت روان دانشجویان، هدف پژوهش حاضربررسی نقش میانجی تاب آوری در رابطه ی بین راهبردهای سازگار تنظیم شناختی هیجان با اضطراب بیماری کرونا دردانشجویان بود. جامعه آماری این پژوهش، ۱۵۳ نفر از دانشجویان کارشناسی ( ۶۷ مرد ۸۶ زن) از دانشجویان شهر اندیمشکبود. که با استفاده از نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان گارنفسکیو کرایج ۲۰۰۶ ، اضطراب بیماری کرونا علیپور ۱۳۹۸ و تاب آوری کانرو دیویدسون ۲۰۰۳ بودند. پرسشنامه ها به صورتالکترونیکی طراحی شد و افراد به صورت اینترنتی و از طریق شبکه های مجازی به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بین راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان با اضطراب کرونا به صورت مستقیم رابطه معنا دار وجود دارد ولی این رابطه به دلیل استفاده از متغیر میانجی تابآوری کمی تعدیل شده است و بین تاب آوری با اضطراب کرونا رابطه منفی و معنا دار وجود دارد. با توجه به ارتباط معکوساضطراب کرونا با راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری به نظر می رسدکه راهبردهای سازگار تنظیم شناختیهیجان و تاب آوری باعث کاهش اضطراب کرونا در دانشجویان می گرددو برای ارتقای سلامت روانشناختی دانشجویان وکاهش اضطراب کرونا در دانشجویان می توان میزان تاب آوری و راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان را افزایش داد.

Keywords:

اضطراب , اضطراب کرونا , راهبردهای سازگار تنظیم شناختی هیجان , تاب آوری , سلامت روان