تبیین عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر گرایش نوجوانان به رفتارهای پر خطر و ارائهراهکارهای پیشگیری از آن

شناسایی آسیب های اجتماعی و تنش ها و بحران های ناشی از مسائل اجتماعی در شرایط کنونی جوامع از ضرورت و اهمیت فوقالعاده ای برخوردار است، زیرا شیوع روز افزون انواع انحرافات او و نابهنجاری ها از جمله بزهکاری زنگ خطری برای جامعه و نسل بعدیاست. نکته حایز توجه این است که در زمینه شناسایی و پیشگیری آسیب های اجتماعی رویکرد واحدی وجود ندارد، اما به وطور کلیاکثر جامعه شناسان و روان شناسان اجتماعی معتقدند که برای مبارزه با آسیب های اجتماعی باید به رویکرد جامعه شناسی توجه شود.برای حصول این هدف رعایت دو اصل ضروری است، نخست، توجه به امور تربیتی و پرورشی نوجوانان و جوانان در خانه و مدرسه ودیگر توجه به سالم کردن محیط اجتماعی یعنی جامعه، اما سئوال اساسی این است که چه عواملی باعث گرایش نوجوانان بهرفتارهای پر خطر می شود؟ و کدام دسته از عوامل تربیتی و اجتماعی می توانند در کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی به ویژه درمیان نوجوانان موثر باشد؟ و با اتخاذ کدام راهکارها میتوان در آینده از بروز این گونه آسیب ها جلوگیری کرد؟ در همین راستا،نگارندگان مقاله ی حاضر قصد بر آن دارند با روش توصیفی تحلیلی و با تکیه بر مناب کتابخانه ای به سئوال های و پاسخی مناسب بدهند

Keywords:

نوجوانان , رفتارهای پر خطر , روانشناختی , آسیب های اجتماعی , خانواده.