بررسی میزان رضایت شغلی مددکاران دارای معلولیت جسمی و حرکتی و بدون معلولیت

هدف از تحقیق حاضر مقایسه میزان رضایت شغلی مددکاران دارای معلولیت جسمی و حرکتی وبدون معلولیت بود. روش این پژوهش، پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیهمددکاران دارای معلولیت های جسمی و حرکتی و بدون معلولیت شهر اردبیل در سال ۱۳۹۹ به تعداد ۱۰۵۸۷ نفربودند. از میان مددکاران دارای معلولیت جسمی و حرکتی و بدون معلولیت با استفاده از روش نمونه گیریتصادفی طبقه ای ساده و با استفاده از فرمول کوکران با سطح اطمینان ۹۵ درصد تعداد ۳۷۱ نفر دارای معلولیت هایجسمی و حرکتی و تعداد ۳۷۱ نفر بدون معلولیت به عنوان نمونه اماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رضایت شغلی اسپکتر استفاده شد. داده ها با روش آماری آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و یافته های پژوهش نشان داد که در فرضیه واریانس دو متغیر یکسان نیستند و این به آنمعناست که بین میزان رضایت شغلی مددکاران دارای معلولیت جسمی و حرکتی و بدون معلولیت تفاوت معنیداری وجود دارد.

Keywords:

رضایت شغلی , مددکاران , معلولیت جسمی و حرکتی , بدون معلولیت