نقش تعاونی آب بران در مدیریت منابع آبی خراسان شمالی با استفاده از شبکه عصبی فاز ی تطبیقی

آب از مهمترین عوامل تولید کشاورزی است، از اما از آنجایی که آب به طور روزافزون کمیاب میگردد، فناوری کشت آب ی باید در جهت تولید بیشتر با مصرف آب کمتر سوق داده شود. طبق نظر صاحبنظران تنها راه استفاده ی مطلوب از ظرفیتهای قابل دسترس جهت بهره برداری بهینه و نگهداری اصولی طرحهای آبی بهره گیری از مشارکتهای مردمی در اداره ی سیستم است که تحت عنوان مدیریت مشارکتی منابع آب و خاک شناخته میشود و با نگاهی به تاریخ آب و آبیاری در کشور دیده میشود که کشاورزان توزیع و بهرهوری به ینه از آب را به صورت گروهی با همکاری یکدیگر انجام دادند. نتایج مطالعات و تجارب سا یر کشورها نشان میدهد از موثرتر ین راهکارهای موجود در جهت بهبود مدیریت منابع آبی ایجاد این تشکلهاست. از این رو به بررسی وضعیت تعاونیها ی آب بران خراسان شمالی پرداخته شده است. نتایج نشان میدهد تشکلهای آب بران در راستای پیشبرد اهداف خود موفق نبودند.به شاخص های آگاهی،تعاملات اجتماعی، اقتصادی، حمایتی و جمعیت شناختی موثر بر مشارکت توجهی نداشته اند. و اعضای تعاونیها توفیق این شاخصها را در سطح پایین ارزیابی کردند. همچنین نتایج حاکی از این افزایش قدرت مدیریتی مسئولین محلی ، افزایش تعداد اعضای تعاونی، تامین آب در موقع نیاز، میزان درآمد بیشتر ، انداز هی مزرعه ی بزرگتر، صرفه جویی در هزینه توس تعاونی، افزایش تعطیلات دریافتی، داشتن درآمد از شغل غیر از کشاورزی، افزایش سواد، افزایش میزان حقابه، افزایش سن و سابقه ی کشاورزی اثرمثبت بر تمایل بر حضور مداوم در این تعاونیها دارد و دخالت بیشتر دولت و احساس مالکیت بیشتر بر آب تاثیرمنفی در تمایل کشاورزان برای حضور در این تعاونیها دارد با توجه به تشکیل این تعاونیها تنها راه توفیق در شرای کنونی بهبود مدیریت آنها است. نتایج حاصل از کارایی نشان داد، که تنها با افزایش قدرت مدیریتی و بدون تغییر سایر متغیرها میتوان در سطحی اهداف تعاونیها را ۳۷ درصد افزایش داد. از دید اعضا در راستای نیل به اهداف تعاونی، باید به ترتیب به حمایت اقتصادی دولت، دادن آگاهی بیشتر به اعضا، تعاملات اجتماعی و شناخت درست از وضعیت اقتصادی اهمیت داد.

Keywords:

موفقیت , تعاونی آب بران , مشارکت , مدیریت آبیاری