تحلیلی بر نقش ارتباط متقابل رسانه ها و روابط عمومی در فرآیند افزایش آگاهی جامعه

روابط عمومی یکی از مهم ترین عوامل موثر در سرنوشت هر سازمان و از ارکان جدایی ناپذیر آن است. بوضوح می توان دریافت که یکی از مهم ترین و حساس ترین وظایف روابط عمومی ها در بعد برون سازمانی، برقراری ارتباطی صحیح و اندیشمندانه بر پایه عقل و خرد با رسانه های جمعی است.دنیای جدید رسانه ها، کارکردهای جدیدی را برای ورزش ایجاد نموده اند. این مسئله تا جایی پیش رفته است که امروزه در تماشای یک بازی فوتبال، بیش از نیمی از مردم جهان تماشاگرند و این در حالی است که شاید بیشتر آنها فوتبال بازی نمیکنند. رسانه ها واسطه انتقال ورزش به تماشاگران شده و ورزش مدرن به حوزه فرهنگ عمومی وارد شده است. لذا مفهوم جدیدی از ورزش شکل گرفته و ابعاد و کارکردهای متفاوت اجتماعی ورزش پدیدار شده است.در این تحقیق کیفی، فهم نحوه استفاده سازمان های مورد مطالعه از اطلاعات برای تصمیمات کاری؛ به خصوص برای بررسی نحوه استفاده مدیران از رسانه های اجتماعی برای گرفتن تصمیماتی در ارتباط با سازمانهای ورزشی مورد بررسی قرار می گیرد.تحقیق کیفی به جای اندازه گیری و ارزیابی پدیده ها با معنای آنها سر و کار دارد و در این پژوهش با مدیران سازمانهای ورزشی که بصورت مستقیم با کارکنان درگیر بودند مصاحبه انجام شده است. این پژوهش در صدد آن بود تا دریابد کاربردهای واقعی نحوه استفاده سازمان ها از روابط عمومی و رسانه های اجتماعی به عنوان شکلی از ارتباطات جهت اتخاذ تصمیمات مربوط به روابط عمومی چگونه است. اگر چه در این راه محدودیت هایی نظیرشرکت نکردن برخی از مدیران سازمان های ورزشی جهت محرمانه ماندن نام و خط مشی سازمان آن ها یا عدم بی اطلاعی عمده ای از آن ها نیز وجود دارد. سیاست ها و کارکردهای رسانهای نقش اساسی در توسعه ورزش و فرهنگ جامعه دارند؛ رسانه ها با اتخاذ سیاست های متفاوت ارتباطی میتوانند به بسط گفتمان و فرهنگ سازی، آگاهی بخشی و نهادینه نمودن این مولفه ها و نهایتا تاثیرگذاری بر ارزش و اصالت های فرهنگی- اجتماعی ملل و مناسبات بین- المللی خصوصا در عرصه ورزش یاری رسانند.

Keywords:

روابط عمومی , رسانه ها , ورزش , گفتمان