معیارهای تخصیص منابع مالی در آموزش و پرورش کشور جمهوری اسلامی ایران

تامین منابع مالی آموزش و پرورش در سراسر جهان دارای اهمیت بسزایی می باشد لازم به ذکر است که در کشورهای در حال توسعه تخصیص منابع مالی با بحران جدی رو به رو است در این مقاله که به روش توصیفی-تحلیلی به نگارش آمده است به بررسی معیارهای تخصیص منابع مالی در آموزش و پرورش پرداخته ایم و یافته های پژوهش حاکی از آن است که از یکسو افزایش تقاضا برای آموزش از طریق رشد سریع جمعیت، گرایش خانواده ها به فراهم کردن تحصیلات برای فرزندان خود، درآمد نسبتا بیش تر باسوادان و افراد با تحصیلات بالا نسبت به سایر افراد جامعه و نیز تاکید بر برخورداری از حقوق اجتماعی از طرف دیگر پدیده جهانی شدن، رشد روز افزون فناوری اطلاعات و کاربرد و استفاده آن در زندگی روزمره و مهم تر از همه این محدودیت منابع مالی و کسری ساختاری بودجه در نظام های آموزشی این معضل را حادتر نموده است آموزش و پرورش ایران نیز در مواجه با تقاضای روزافزون شهروندان برای آموزش کیفی و کافی با کمبود های شدید در زمینه تامین مالی و نا کارایی در صرف منابع مالی اندک روبروست که خود به چالش هایی اساسی مانند عدم پوشش تحصیلی صد درصدی، زیرساخت های ناکافی و غیر استاندارد، کیفیت پایین عناصر آموزشی منجر شده است. نتایج این پژوهش نیز نشان می دهد که صاحبنظران نبود آزادی انتخاب و ناکارایی در صرف منابع مالی را به عنوان اصلی ترین مسئله آموزش و پرورش تلقی کرده و اجرای قراردادهای مدیریتی را به عنوان مهمترین مکانیسم برای حل این مشکل عنوان نموده اندوسازکارهایی در این راستا توصیه شده است.

Keywords:

کلیدواژه: تخصیص , منابع مالی , آموزش و پرورش