بررسی نقش اضطراب ناشی از کرونا در کیفیت آموزش بالینی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند در سال ۱۴۰۰

زمینه و هدف : آموزش بالینی مهمترین بخش آموزش پرستاری است. بدون تردید ارزیابی مشکلات آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان، یکی از مهمترین عوامل در جهت بهبود کیفی آموزش است. از طرفی در جریان همه گیری بیماری کووید ۱۹، اضطراب از اساسی ترین خصوصیات این شرایط بحرانی بوده است.لذا این مطالعه با هدف بررسی نقش اضطراب ناشی از کرونا در کیفیت آموزش بالینی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند انجام شد.مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است.جامعه آماری شامل تمام دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند بود که از بین آنها ۱۰۳نفر به عنوان نمونه و به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه های مقیاس اضطراب بیماری کرونا، کیفیت آموزش بالینی و فرم اطلاعات جمعیت شناختی به صورت آنلاین در اختیار نمونه ها قرار گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها علاوه بر میانگین و انحراف معیار، از آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۱، تجزیه وتحلیل شدند.نتایج : نتایج نشان داد ۶۸درصد دانشجویان اضطراب متوسط داشته و میانگین نمره علایم روانی(۱۸/۶۷) از نظر آماری به طور معنی داری بالاتر از علایم جسمانی(۱۱/۳۴) بود(P<۰/۰۰۰). نقش اضطراب ناشی از کرونا در ارزیابی دانشجویان در حیطه های عملکرد مربیان(P<۰/۰۰۰) و نظارت و ارزشیابی (P<۰/۰۲) منفی و از نظر آماری معنی دار است. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که ۱۵/۳ از واریانس ارزیابی کیفیت آموزش بالینی تحت تاثیر اضطراب ناشی از کرونا می باشد.نتیجه گیری : با توجه به نقش اضطراب ناشی از کرونا بر سلامت روان دانشجویان و تاثیر آن بر ارزیابی کیفیت آموزش بالینی، لذا انجام مداخلات آموزشی در جهت تکرار و ارتقاء نکات ایمنی از جمله فعالیت هایی است که با رفع سوالات متداول می تواند به کاهش اضطراب دانشجویان در محیط بالینی کمک کند.

Keywords:

آموزش بالینی , اضطراب , کرونا , کیفیت , دانشجویان پرستاری