بررسی عوامل پیش بینی کننده ی رفتار خود مراقبتی زنان باردار در بیماری همه گیر کووید ۱۹ طبق : مدل فرآیند موازی توسعه یافته(EPPM)

مقدمه: با توجه به شیوع عفونت ویروس کرونا در ایران و حساسیت بیشتر زنان باردار در ابتلا به بیماری، این مطالعه با هدف بررسی عوامل پیش بینی کننده ی رفتار خود مراقبتی زنان باردار در بیماری همه گیر کووید ۱۹ با استفاده از مدل EPPM انجام شده است.مواد و روش ها: طی مطالعه مقطعی حاضر(کد IR.MUI.RESEARCH.REC.۱۳۹۹.۱۰۲)؛ ۱۹۲زن باردار که به مراکز بهداشتی درمانی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، یک پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر سازه های EPPM را به صورت آنلاین تکمیل کردند داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۳ و آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی سلسله مراتبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه ۲۹ ±۶.۲۵ بود. به طور کلی، چهار متغیر حساسیت درک شده، شدت درک شده، خودکارآمدی و کارآمدی پاسخ حدود ۴۴% واریانس کل رفتارهای حفاظتی در زنان باردار را تشکیل میدهند (Adj P =۰.۰۳ R۲=۰.۴۲%). در این میان سازه های خودکارآمدی (β = ۰.۴۱) و کارآمدی پاسخ (β = ۰.۱۵) دارای بیشترین قدرت در پیش بینی رفتار خودمراقبتی هستند(p < ۰.۰۵).نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که در میان زنان باردار خودکارآمدی درک شده بیشترین قدرت را در توضیح رفتارهای حفاظتی داشت. بنابراین، برای پیشبرد یک برنامه اصلاح رفتاری مبتنی بر تئوری برای زنان باردار، تاکید بیشتر بر این سازه توصیه می شود.

Keywords:

رفتار خود مراقبتی , بارداری , مدل فرآیند موازی توسعه یافته , اصفهان